فسخ به دلیل عدم انجام تعهد

فسخ به دلیل عدم انجام تعهد

فسخ به دلیل عدم انجام تعهد و شرایط آن

فسخ به دلیل عدم انجام تعهد چگونه است؟ فسخ به دلیل عدم انجام تعهد به چه معنی است؟ فسخ به دلیل عدم انجام تعهد چه شرایطی دارد؟ چه زمانی از فسخ به دلیل عدم انجام تعهد استفاده می شود؟ مسیر فسخ به دلیل عدم انجام تعهد چگونه است؟ مهمترین نکات مربوط به فسخ به دلیل عدم انجام تعهد چیست؟ کارکرد یک وکیل پایه یک دادگستری در خصوص فسخ به دلیل عدم انجام تعهد چیست؟ نهاد تصمیم گیرنده در خصوص فسخ به دلیل عدم انجام تعهد کدام است؟ روند فسخ به دلیل عدم انجام تعهد چگونه است؟

فسخ به دلیل عدم انجام تعهد یکی از مهمترین چالش هایی است که بسیاری افراد در مسیر حقوقی به آن برخورد می کنند. در واقع سوال اصلی که در این بین وجود دارد این است که اگر یکی از طرفین قرارداد به تعهدات خودش عمل نکند و یا در انجام آن کوتاهی داشته باشد، آیا این حق برای فرد مقابل ایجاد می شود که قرارداد را منحل کند. در کلام ساده تر آیا امکان فسخ به دلیل عدم انجام تعهد بر اساس قانون وجود دارد یا خیر؟

برای پاسخ به این دست از سوالات باید بدانیم که قرارداد چیست و فسخ یک قرارداد به چه معنی است. در واقع فسخ قرارداد شرایط قانونی خاصی دارد و طرفین نمی توانند با هر علت و دلیلی نسبت به این کار اقدام کنند. از این رو ابتدا باید بدانیم که شرایط فسخ یک قرارداد چیست.

نکته دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است که فسخ به دلیل عدم انجام تعهد باید از طریق مراجع  قضایی و با دستور دادگاه صورت بگیرد. بنابراین فرد نمی تواند خودخواسته و بر اساس تشخیص خود دست به فسخ قرارداد بزند. در واقع عدم انجام تعهد این اجازه را به فرد مقابل نمی دهد که بدون دستور قضایی و نظر دادگاه اقدام به فسخ قرارداد کند. این نکته مهمی است که هر وکیل حقوقی به آن اشاره می کند.

فسخ به دلیل عدم انجام تعهد و معنای آن

فسخ به دلیل عدم انجام تعهد را زمانی می توانیم به درستی درک کنیم که ابتدا بتوانیم مفاهیمی مانند قرارداد و فسخ را متوجه شویم. قرارداد در قانون یک عنصر بسیار مهم و حیاتی شناخته می شود. بر اساس قرارداد طرفین می توانند به یک هدف مشترک برسند. اگر بخواهیم ساده تر این عنصر را تعریف کنیم می توانیم اینگونه بیان کنیم که بر اساس قرارداد طرفین برای رسیدن به یک هدف مشترک تعهداتی را بر عهده می گیرند. این تعهدات بعد از تدوین و امضای قرارداد از دید قانون لازم الاجرا محسوب می شود. بنابراین از نظر قانون این تعهدات باید اجرایی شود.

حال سوال اینجاست که لازم الاجرا  بودن این تعهدات به چه معنی است؟ بر اساس قانون در صورتی که یکی از طرفین نسبت به انجام تعهدات خود کوتاهی کند این توانایی قانونی برای طرف مقابل ایجاد می شود که بتواند از حقوق خود دفاع کند. اما آیا این توانایی همان فسخ به دلیل عدم انجام تعهد است؟

قرارداد در قانون ایران به دو دسته لازم و جایز تقسیم می شود. قرارداد جایز قراردادی است که انحلال آن هیچ شرط قانونی ندارد. بنابراین طرفین می توانند در هر زمان و موقعیت مکانی و زمانی بدون در نظر گرفتن شرط قانونی خاص و یا بدون در نظر گرفتن رضایت فرد مقابل اقدام کنند. اما در مقابل، قرارداد لازم امکان انحلال ندارد مگر این که یکی از حالت های چهارگانه ابطال قرارداد، انفساخ قرارداد، اقاله و یا فسخ قرارداد رخ دهد. بنابراین در قرارداد لازم به جز این چهار مسیر، هیچ روش دیگری برای انحلال قرارداد وجود ندارد.

در خصوص سه روش ابطال قرارداد، انفساخ قرارداد و اقاله بهتر است با یک وکیل حقوقی تهران یا شهرستان مشورت کنید. آن چیزی که در اینجا برای ما اهمیت دارد، مفهوم فسخ قرارداد است. فسخ قرارداد تنها بر اساس اختیاراتی است که یکی از طرفین قرارداد به دست می آورد. این اختیار یا به واسطه شرایط قانونی به دست می آید و یا به شکل اختصاصی در قرارداد ایجاد می شود.

به طور مثال در صورتی که ثابت شود در قرارداد تدلیس ( فریب ) رخ داده، این اختیار به طرف فریب خورده داده می شود که بتواند نسبت به فسخ قرارداد اقدام کند. همچنین اگر یکی از طرفین در قرارداد شرطی را عنوان کرده باشد، با فعال شدن این شرط امکان فسخ قرارداد ایجاد می شود. حال سوال اینجاست که آیا فسخ به دلیل عدم انجام تعهد با توجه به این تعریف امکان پذیر است؟

فسخ به دلیل عدم انجام تعهد و شرایط امکان آن

فسخ به دلیل عدم انجام تعهد در قانون یک ابزار پیش بینی شده محسوب می شود. در کلام ساده تر بر اساس قانون فسخ به دلیل عدم انجام تعهد امکان پذیر است. اما چند نکته در این بین وجود دارد. عدم انجام تعهد به عنوان یک اختیار یا خیار قانونی برای فسخ پیش بینی نشده است.

در کلام ساده تر عدم انجام تعهد مانند تدلیس این اختیار را به طرف مقابل نمی دهد که بتواند به صورت مستقیم نسبت به فسخ قرارداد اقدام کند. در صورت عدم انجام تعهد فرد متضرر باید تحت عنوان الزام به انجام تعهد به دادگاه شکایت کند. با صدور حکم اگر فرد نسبت به انجام تعهدات خود اقدام نکند دادگاه خسارتی را تعیین می کند که فرد باید آن را پرداخت نماید. طرف مقابل نیز می تواند به واسطه این  خسارت از شخص ثالث جهت انجام تعهد بهره بگیرد. در صورتی که تعهد به نحوی باشد که خود فرد باید آن را انجام دهد و امکان برطرف کردن آن به واسطه خسارت وجود نداشته باشد دادگاه رای به فسخ به دلیل عدم انجام تعهد می دهد.

اما مسیر ساده تر این است که عدم انجام تعهد به عنوان یک خیار در قرارداد ذکر شده باشد. بدین ترتیب در صورتی که هر کدام از طرفین تعهدات خودشان را انجام ندهند بر اساس خیار ذکر شده در قرارداد امکان فسخ به دلیل عدم انجام تعهد به صورت مستقیم ایجاد می شود. از این روست که گفته می شود در تدوین قرارداد بهتر است از یک وکیل یا مشاور حقوقی استفاده شود.