سن قانونی کار در ایران
سن قانونی کار در ایران بر اساس قانون
سن قانونی کار در ایران چقدر است؟ سن قانونی کار در ایران چگونه است؟ سن قانونی کار در ایران چگونه تعیین می شود؟ مهمترین نکات مربوط به سن قانونی کار در ایران چیست؟ سن قانونی کار در ایران بر اساس چه مواردی تعیین شده است؟ کارکرد یک وکیل پایه یک دادگستری در خصوص سن قانونی کار در ایران چیست؟ عدم رعایت سن قانونی کار در ایران جرم محسوب می شود؟ مجازات عدم رعایت سن قانونی کار در ایران چیست؟ نهاد تصمیم گیری کننده در خصوص سن قانونی کار در ایران چیست؟ نظر قانون در خصوص سن قانونی کار در ایران چیست؟
سن قانونی کار در ایران بر اساس قوانین مربوط به قراردادها، 18 سال در نظر گرفته شده است. در کلام ساده تر به صورت عادی کمترین سن ممکن برای شروع به کار 18 سال خواهد بود. البته در مواردی این امکان وجود دارد که کودکان از سن 15 سالگی به صورت رسمی وارد بازار کار شوند. در ادامه بیشتر در این خصوص صحبت خواهیم کرد.
در واقع مسئله ای که وجود دارد این است که زمانی رابطه کارگر و کارفرما رسمی و قانونی است که قراردادی بین طرفین منعقد شده باشد، با توجه به شرایط عمومی صحت قراردادها در قانون ایران، زمانی یک قرارداد رسمی و قانونی است که طرفین اهلیت لازم را داشته باشند. بر اساس همین شرط است که می توان گفت عملا قانون سن 18 سال را برای سن قانونی کار در ایران در نظر گرفته است.
ما در ادامه قصد داریم به شکل بنیادی با مسئله سن قانونی کار در ایران آشنا شویم و آن را از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار دهیم. با توجه به این که به کار گرفتن افراد زیر سن قانونی کار ممنوع است، آیا می توان علیه چنین کاری اعلام جرم کرد؟ اگر پاسخ مثبت باشد، مجازات این کار چیست؟ این ها از مهمترین سوالاتی است که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت.
سن قانونی کار در ایران و بررسی مفاهیم
سن قانونی کار در ایران همانطور که گفته شد بر اساس قالب قراردادها مورد بررسی قرار می گیرد. از این رو برای این که بتوانیم با جوانب مختلف سن قانونی کار در ایران آشنا شویم، بهتر است ابتدا قرارداد و شرایط مربوط به آن را بشناسیم.
به طور کلی قرارداد ابزار قانونی است که به واسطه آن طرفین بر اساس یک هدف و موضوع مشخص تعهداتی را نسبت به یکدیگر بر عهده می گیرند. در برخی از موارد استفاده از قرارداد برای رسمیت بخشیدن به رابطه اهمیت و الزام قانونی دارد. به طور مثال رابطه زناشویی زمانی رسمی و قابل اثبات است که عقد نکاح صورت گرفته باشد. همچنین این موضوع در خصوص مسئله کار صدق می کند.
نکته ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که برای هر قرارداد شرایط عمومی و اختصاصی قانونی در نظر گرفته شده است. شرایط عمومی بدین ترتیب است که همه قراردادها باید آن را دارا باشند و در غیر این صورت این قرارداد باطل محسوب می شود. شرایط اختصاصی بر اساس نوع قرارداد و شرایط آن تعیین می شود.
از مهمترین شرایط عمومی قراردادها، اهلیت طرفین است. اهلیت بدین معنی است که طرفین از شرایط سه گانه عقل، بلوغ و رشد برخوردار باشند. عقل بدین معنی است که مجنون نباشد و دارای توانایی عقلی قابل اتکایی باشد. بلوغ برای پسران در سن 15 سال و برای دختران در سن 9 سال در نظر گرفته شده است. رشد نیز به حالتی گفته می شود که فرد توانایی تشخیص و تمیز خوب و بد را دارد. معمولا به صورت عمومی 18 سال برای همه افراد جامعه به عنوان سن رشد انتخاب شده است. اما این امکان وجود دارد که فرد مابین سن رشد و بلوغ به پزشکی قانونی مراجعه کرده و حکم رشد خود را دریافت کند.
بنابراین با توجه به این که رابطه کار تنها بر اساس یک قرارداد امکان پذیر است می توان گفت که به صورت عادی حداقل سن قانونی کار در ایران 18 سال در نظر گرفته شده است. چرا که در غیر این صورت عملا اهلیت زیر سوال رفته و قرارداد باطل خواهد شد. این نکته ای است که هر وکیل حقوقی بدان آگاه است.
سن قانونی کار در ایران برای نوجوانان
سن قانونی کار در ایران همانطور که گفته شد 18 سال در نظر گرفته شده است. اما در این بین تبصره ای نیز وجود دارد. با توجه به نکته گفته شده، افراد زیر 18 سال و بالغ بر سن رشد می توانند با مراجعه به دادگاه و پزشکی قانونی نسبت به دریافت حکم رشد اقدام کنند. بدین ترتیب از اهلیت لازم برای انعقاد قرارداد برخوردار می شوند.
بر این اساس قانونگذار امکان کار برای نوجوانان 15 تا 18 سال را فراهم کرده است. البته قانون کار در این خصوص شرایط خاصی مقرر کرده است. به طور مثال این دسته از افراد امکان کار در محیط های خطرناک و یا سخت را ندارند. همچنین ساعات کار این افراد باید سه ساعت کمتر سایر کارگران و کارکنان باشد. در عین حال حداقل حقوق دریافتی آن ها برابر با حقوق تعیین شده وزارت کار خواهد بود.
وکیل کیفری می داند در صورتی که کارفرمایی این شرایط را رعایت کند مجرم شناخته خواهد شد. مجازات این جرم حبس تعزیری و پرداخت جزای نقدی خواهد بود. همچنین در صورتی که کارفرمایی از کودکان زیر 15 سال به عنوان کارگر استفاده کرده باشد، با توجه به این که رابطه قانونی و قرارداد کار به شکل قانونی وجود ندارد، این مسئله در دادگاه و دادسرای کیفری مورد بررسی قرار می گیرد. در این حالت نیز کارفرما مجرم شناخته شده و به مجازات های حبس تعزیری و پرداخت جزای نقدی محکوم خواهد شد.
نکته دیگری که باید بدانید این است که برای استخدام نوجوانان 15 تا 18 سال لازم است که کارشناسان سازمان تامین اجتماعی و وزارت کار این مسئله را تایید کنند. همچنین نیاز است آزمایشات پزشکی لازم از نوجوانان به صورت سالانه صورت بگیرد. مسئله دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است قانون کودکان دختر و پسر زیر 15 سال را صغیر دانسته است. از این رو عملا در هیچ شرایطی امکان بکارگیری کودکان زیر 15 سال از منظر قانون وجود ندارد.
