مجازات فرار از صحنه جرم
آیا تاکنون در مورد مجازات فرار از صحنه جرم چیزی شنیده اید؟ یکی از اساسی ترین مشکلاتی که معمولا بعد از ارتکاب به جرم پیش می آید، فرار از صحنه جرم می باشد. معمولا هنگامی که افراد مرتکب جرم میشوند به دلایل مختلفی ممکن است، صحنه جرم را ترک کنند و از نظر قانونگذار کشور ما این عمل جرم به حساب می آید.
بسیاری از افرادی که مرتکب این عمل میشوند، معمولا ادعا دارند که در لحظه فرار دچار ترس شده اند و این عمل را بدون اراده انجام داده اند اما عملا چنین مسائل و احساساتی نمی توانند به عنوان دلیل قابل استنباطی در دادگاه برای اثبات بی گناهی و رفع مجازات فرار از صحنه جرم استفاده شوند.
شاید برای برخی از افراد این سوال پیش اید که چرا مجازات فرار از صحنه جرم از نظر قانونگذار کشور ما بسیار سنگین است و نسبت به متهمان آن سخت گیری می شود؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که در صورت ارتکاب جرم، مرتکبان باید این موضوع را بدانند که با ترک کردن صحنه جرم هیچ مشکلی حل نخواهد شد یا در اصطللاح نمی توانند با این کار، صورت مسئله را پاک کنند.
معمولا هنگامی که مجرم در صحنه جرم حضور دارد، میتواند به فرد مصدوم هم کمک کند، بنابراین امکان نجات جان فرد افزایش می یابد. از طرفی دیگر حتی اگر فرد آسیب دیده جان خود را از دست داده باشد هم مجرم نباید به هیچ عنوان صحنه جرم را ترک کند؛ چرا که با این کار تنها باعث طولانی شدن روند تحقیقات پرونده می شود و این موضوع خودش به تنهایی دارای مجازات است.
اگر بخواهیم مبحث فرار از صحنه جرم را از جوانب حقوقی مختلفی مورد بررسی قرار دهیم به نتایج مختلفی دست پیدا می کنیم. مجازات این جرم در شرایط گوناگون کاملا متفاوت است و نمی توان یک حکم قطعی را به همه این جرایم نسبت داد. در ادامه مطلب به جوانب حقوقی و قانونی مجازات فرار از صحنه جرم اشاره می کنیم تا با انها اشنا شوید.
بر اساس آمار و ارقام بدست آمده در سال های اخیر می توان گفت که تعداد پرونده های فرار از صحنه جرم در تصادفات رانندگی بسیار زیاد است و به همین علت نیز قانونگذار مجازات فرار از صحنه جرم در حوادث رانندگی را به موارد گوناگونی تقسیم کرده است. با استناد به مفاد 714 الی 716 قانون مجازات اسلامی می توان این مجازات ها را به موارد زیر تقسیم کرد:
هر گاه بی‌احتیاطی یا بی‌مبالاتی یا عدم رعایت نظامات دولتی یا عدم مهارت راننده (اعم از وسائط نقلیه زمینی یا آبی یا هوایی) یا‌متصدی وسیله موتوری منتهی به قتل غیر عمدی شود مرتکب به شش ماه تا سه سال حبس و نیز به پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه اولیای دم‌محکوم می‌شود.
هر گاه تصادفات موجب مرض جسمی یا دماغی که غیر قابل علاج باشد و یا از بین رفتن یکی از حواس یا از کار افتادن عضوی از اعضاء بدن که یکی از وظایف ضروری زندگی انسان را انجام می‌دهد یا تغییر شکل دائمی عضو یا صورت شخص یا سقط جنین شود مرتکب به حبس از دو ماه تا یک سال و به پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه مصدوم محکوم می‌شود.
هرگاه تصادفات مذکور موجب صدمه بدنی شود که باعث نقصان یا ضعف دائم یکی از منافع یا یکی از اعضای بدن شود و یا باعث از بین رفتن قسمتی از عضو مصدوم گردد، بدون آن که عضو از کار بیفتد یا باعث وضع حمل زن قبل از موعد طبیعی شود مرتکب به‌حبس از دو ماه تا شش ماه و پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه مصدوم محکوم خواهد شد.
هرگاه تصادفات مذکور موجب صدمه بدنی شود مرتکب به حبس از یک تا پنج ماه و پرداخت دیه در صورت‌مطالبه از ناحیه مصدوم محکوم می‌شود.
مجازات فرار از صحنه جرم (2)
نکات قانونی که باید در مورد مجازات فرار از صحنه جرم در تصادفات رانندگی بدانید:
هر گاه مصدوم احتیاج به کمک فوری داشته و راننده با وجود امکان رساندن مصدوم به مراکز درمانی و یا استمداد از مامورین انتظامی از‌این کار خودداری کند و یا به منظور فرار از تعقیب محل حادثه را ترک و مصدوم را رها کند حسب مورد به بیش از دو سوم حداکثر مجازات محکوم خواهد شد.
هر گاه راننده مصدوم را به نقاطی برای معالجه و استراحت برساند و یا مامورین مربوطه را از واقعه آگاه کند و یا به‌هر نحوی موجبات معالجه و استراحت و تخفیف آلام مصدوم را فراهم کند دادگاه مقررات تخفیف را درباره او رعایت خواهد نمود.
راننده در صورتی میتواند برای انجام تکالیف مذکور در این ماده وسیله نقلیه را از صحنه حادثه حرکت دهد که برای کمک رساندن به‌مصدوم توسل به طریق دیگر ممکن نباشد.
مجازات فرار از صحنه جرم (3)
مجازات فرار از صحنه جرم در تصادفات رانندگی در صورت مست یا پروانه نداشتن راننده
در بسیاری از پرونده های حقوقی مربوط به مجازات فرار از صحنه جرم دیده می شود که راننده در هنگام ارتکاب به جرم مست بوده است و یا انکه اصلا دارای پروانه رانندگی نبوده است، در چنین شرایطی تکلیف چیست و مجازات فرار از صحنه جرم چه می باشد؟
در پاسخ به این سوال با استناد به ماده 718 قانون مجازات اسلامی می توان گفت که هر گاه راننده یا متصدی وسایل موتوری در موقع وقوع جرم مست بوده یا پروانه نداشته یا زیادتر از سرعت مقرر‌حرکت می‌کرده است یا آن که دستگاه موتوری را با وجود نقص و عیب مکانیکی موثر در تصادف به کار انداخته یا در محل‌هایی که برای عبور پیاده رو‌علامت مخصوص گذارده شده است، مراعات لازم ننماید و یا از محل‌هایی که عبور از آن ممنوع گردیده است رانندگی نموده به بیش از دو سوم حداکثر‌مجازات مذکور در مواد فوق محکوم خواهد شد. دادگاه میتواند علاوه بر مجازات فوق مرتکب را برای مدت یک تا پنج سال از حق رانندگی یا تصدی‌وسایل موتوری محروم نماید.
بنابراین با توجه به متن این ماده به خوبی می توان به این موضوع پی برد که صرف نداشتن گواهینامه رانندگی یا مست بودن راننده، وجود عیب در وسیله نقلیه و….. برای رفع مجازات از مرتکبان اثر گذار و کافی نمی باشد.
