منع اشتغال به کار زوجه
خواسته ای که با نام منع اشتغال به کار زوجه شناخته شده است. یک خواسته حقوقی می باشد که در دادگاه های خانواده مورد بررسی و رسیدگی قرار می گیرد. معمولا مردان ایرانی جزء آن دسته از افرادی می باشند که در سراسر دنیا به شدت مخالف اشتغال به کار زوجه می باشند. این موضع باعث می شود تا بسیاری از زندگی های مشترک دچار نزاع و آشوب شوند؛ زیرا با توجه به فعالیت هایی که به منظور احقاق حقوق زنان در تمام دنیا صورت گرفته است زنان بیشتر از هر زمان دیگر نسبت به حقوق خود آشنا بوده و خواهان استقلال مالی و فعالیت های اقتصادی می باشند. دادخواست منع اشتغال به کار زوجه مختص استفاده آقایان است که دلایل کافی و لازم برای عدم رضایت خود از این موضوع را در دست دارند.
منع اشتغال به کار زوجه (3)
هدف از تنظیم دادخواست منع اشتغال به کار زوجه چیست؟
هدف از تنظیم خواسته منع اشتغال به کار زوجه در حقیقت حفظ بنیاد خانواده و پایان دادن به نزاع ها و درگیری های ما بین زن و شوهر می باشد. همان گونه که قبلا متذکر شدیم این دادخواست خواسته ای قانونی و حقوقی می باشد که به وسیله مراجع ذیربط قضایی مورد رسیدگی قرار خواهد گرفت؛ بنابراین هر زمان خواسته منع اشتغال به کار زوجه به دادگاه ارجاع داده شود. دادگاه در ابتدا تلاش خواهد کرد تا در جهت حفظ بنیاد خانواده زن و شوهر را به سازش و بازگشت به زندگی مشترک تشویق کند و یا تصمیمی اتخاذ کند که در عین حفظ بنیاد خانواده و زندگی مشترک زن و مرد نیز به نحوی به خواسته مورد نظر خود دست بیابند. هر چند به انجام رساندن این امر، بسیار سخت و مشکل خواهد بود با این حال در بسیاری موارد دادگاه موفق به برقراری صلح و سازش در میان طرفین خواهد شد.
نکته: طبق ماده ۲۸ قانون مدنی هر شخصی چه زن باشد و چه مرد حق دارند درباره نوع کار و اشتغال خود تصمیم گیری نمایند و می توانند بر اساس علاقه شغلی را برای خود انتخاب کنند. با این حال در ادامه مباحث این ماده قانونی چنین آمده است که کار و اشتغال زنان تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که از سوی شوهر اجازه آن صادر شود.
شرایط لازم برای طرح دادخواست عدم اشتغال به کار زوجه
برای تنظیم و استفاده هر دادخواست قانونی و البته حقوقی شرایطی لازم و ضروری است که باید آن ها را مد نظر داشته و مطابق آن ها عمل کرد تا بتوان استفاده لازم را از آن برد. از این رو خواسته منع اشتغال به کار زوجه نیز خارج از این قاعده نبوده و برای استفاده از آن لازم است شرایطی را ایجاد کرد.
طبق ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی مرد مجاز است از اشتغال زوجه جلوگیری نماید؛ اما برای تحقق این امر باید مرد دلایل کافی در دست داشته باشد. مهم ترین این دلایل این است که حرفه و کار زن مغایر با حیثیت و آبروی او بوده و یا با عرف جامعه مغایر باشد. از دیگر شرایطی که می توان به آن استناد کرد این است که بحث کار و فعالیت زوجه باید پیش از عقد و در زمان خواستگاری مطرح شود و اگر زوج با آن موافق بوده باشد. طی زندگی مشترک قادر به جلوگیری از کار کردن زوجه نبوده و نمی تواند از خواسته منع اشتغال به کار زوجه جهت منع کردن او از انجام فعالیت استفاده نماید با این حال اگر خواسته مربوطه را تنظیم نماید حتما از طرف دادگاه رد خواهد شد.
از دیگر شرایطی که می توان به آن ها اشاره نمود این است که در صورتی که کار و فعالیت زن موجب جلوگیری از انجام وظایف زناشویی توسط زن شده باشد و زن به دلیل مشغله زیاد ساعات بیشتری را در بیرون از منزل سپری کند به سر ببرد. در این صورت مرد می تواند دادخواست منع اشتغال به کار زوجه را تنظیم کرده و بر اساس آن از دادگاه درخواست کند تا گواهی عدم تمکین و نشوز زن را صادر کرده و از فعالیت و کار زن ممانعت کنند.
از دیگر شرایطی که باید برای تنظیم خواسته منع اشتغال به کار زوجه وجود داشته باشد این است که زن کار و اشتغال خود را جزء شروط ضمن عقد قرار نداده باشد؛ زیرا در صورتی که چنین عملی صورت گرفته باشد و مرد نیز آن را قبول نموده و اشتغال زوجه خود را به عنوان یکی از شروط ضمن عقد پذیرفته باشد تحت هیچ شرایطی قادر نخواهد بود زن را از انجام حرفه و فعالیت خود بازدارد.
منع اشتغال به کار زوجه (2)
مهم ترین ماده قانونی که در رابطه با منع اشتغال به کار زوجه وضع شده است؟
ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی مهمترین و بارزترین ماده قانونی می باشد که در آن مفصلا به موضوع خواسته منع اشتغال به کار زوجه پرداخته شده است. در این ماده قانون شیوه و چگونگی تنظیم دادخواست مربوطه و همچنین شرایط لازم برای استفاده از آن و روش های قانونی ممانعت مرد از فعالیت و پیشه زن مطالب مفید و جامعی ذکر شده است. بر همین اساس این ماده قانونی جامع ترین و مفصل ترین ماده قانونی می باشد که در ارتباط با منع اشتغال به کار زوجه وضع شده است و می توان در این باره به آن استناد کرد.
در این ماده قانونی آمده است که زوج به عنوان رهبر و رئیس خانواده می تواند در اکثر مسائل مربوط به خانه و خانواده اظهار نظر و دخالت نماید. بر این اساس زوجه موظف به اطاعت از همسر خود می باشد. البته به غیر از مواقع و مواردی که امکان وارد آمدن آسیب به روح و جسم و همچنین حیثیت زن وجود داشته باشد. بر اساس این ماده قانونی اختیارات بسیاری به مرد تعلق گرفته شده است اما در مقابل دادن این اختیارات به زوج شرط و شروطی نیز برای استفاده از این اختیارات در نظر گرفته شده است. در صورتی که شرایط مد نظر قرار نگیرند و با توجه به آن ها از اختیارات خود استفاده ننماید. اقدامات قانونی او در جهت جلوگیری از اشتغال به کار زوجه بی اثر و بی نتیجه خواهد بود.
