قوانین آپارتمان نشینی
قوانین آپارتمان نشینی در ایران
قوانین آپارتمان نشینی چیست؟ قوانین آپارتمان نشینی چه کارکردی دارد؟ چه زمانی از قوانین آپارتمان نشینی استفاده می شود؟ مهمترین نکات مربوط به قوانین آپارتمان نشینی چیست؟ چرا از قوانین آپارتمان نشینی استفاده می شود؟ قوانین آپارتمان نشینی چه کارکردی دارد؟ مهمترین قوانین آپارتمان نشینی در ایران چیست؟ لزوم استفاده از قوانین آپارتمان نشینی چیست؟ کارکرد یک وکیل پایه یک دادگستری در خصوص قوانین آپارتمان نشینی چیست؟ قوانین آپارتمان نشینی چه تاثیری در روابط دارد؟ آیا قوانین آپارتمان نشینی به عنوان قوانین قابل اتکا محسوب می شود؟ آیا می توان در دادگاه به قوانین آپارتمان نشینی استناد کرد؟
قوانین آپارتمان نشینی از جمله قوانین نسبتا خاص در قانون ایران محسوب می شود. در مسیر حقوقی قوانین آپارتمان نشینی تحت عنوان قوانین تملک آپارتمان ها ( مصوب سال 1343 ) عنوان شده است. این قوانین برای آخرین بار در سال 1376 مورد بازبینی و اصلاح قرار گرفته است. این قوانین را می توان اصلی ترین مرجع قوانین مربوط به امور آپارتمان نشینی دانست. نکته ای که وجود دارد این است که ساکنان هر ساختمان می تواند در قالب این قوانین و بر اساس توافق میان یکدیگر قوانین خاص خودشان را داشته باشند. اما آن چیزی که در دادگاه و مسیر حقوقی به آن توجه می شود، قوانین تملک آپارتمان هاست.
ما در ادامه می خواهیم هر چه بیشتر با این قوانین آشنا شویم و بدانیم که این قوانین عمدتا به چه مواردی اشاره کرده است. در واقع شناخت این دست از قوانین می تواند به ما نشان دهد که چارچوب افراد در زندگی آپارتمان نشینی به چه نحوی است و هر کدام از ساکنان چه حقوقی را باید نسبت به یکدیگر و همچنین نسبت به ساختمان بر عهده بگیرند. با توجه به گسترش روز افزون آپارتمان نشینی به نظر می رسد شناخت این قوانین و آگاهی داشتن نسبت به آن اهمیت بیشتری پیدا کرده است. در ادامه همراه ما باشید.
قوانین آپارتمان نشینی و لزوم استفاده از آن
قوانین آپارتمان نشینی امروزه در حال تبدیل شدن به یکی از مهمترین قوانین اجتماعی است. علت این مسئله نیز کاملا مشخص است. طی چند دهه گذشته آپارتمان نشینی به صورت اعجاب انگیزی گسترش پیدا کرده است و رفته رفته تمامی شهرها درگیر این مسئله شده است. در کلام ساده تر طی یک دهه گذشته آپارتمان نشینی عمدتا مربوط به کلان شهرهایی مانند تهران و تبریز و مشهد و … می شد. اما امروز در شهرستان های کوچک نیز شاهد گسترش آپارتمان نشینی هستیم.
همانطور که می دانید آپارتمان بدین معنی است که تعدادی واحد ساختمانی در کنار یکدیگر و تحت یک قالب ساختمانی قرار گرفته باشند. مجموعه این واحد های ساختمانی را آپارتمان می گوییم. بنابراین عملا می توان هر آپارتمان را مجموعه ای مانند جامعه دانست. در هر آپارتمان افراد مختلف در واحد های مختلف مشغول به زندگی هستند. اما همه این افراد در مجموعه مستقل یک آپارتمان قرار می گیرند.
برای درک این موضوع کافی است به مفهوم اجتماع نگاه کنیم. هر فرد در جامعه زندگی شخصی مستقلی دارد. هیچ فردی حق دخالت و یا ادعای تملک در زندگی دیگر را ندارد. اما همه افراد تحت یک قوانین کلی قرار دارند. در کلام ساده تر جامعه درست مانند یک چارچوب بسیار بزرگ است که هر فرد در آن به عنوان یک سلول شناخته می شود. هر فرد درون سلول خود می تواند قوانین مربوط به خودش را داشته باشد اما در هر صورت سلول تحت قوانین بزرگتری به نام جامعه است.
بر این اساس قوانین آپارتمان نشینی تعریف شده است. چرا که هر وکیل حقوقی می داند، هر اجتماعی ( هر چند کوچک ) نیاز به تعریف چارچوب ها برای روابط اجتماعی، شناخت و رعایت حقوق دارد. اصلی ترین دلیل لزوم تدوین و استفاده از قوانین مربوط به امور آپارتمان نشینی همین است که آپارتمان یک جامعه است و هر جامعه ای نیاز به یک قانون دارد.
مهم ترین قوانین آپارتمان نشینی
چرایی و دلیل قوانین آپارتمان نشینی را شناختیم. می توانیم قوانین تملک آپارتمان ها را به چند بخش تقسیم کنیم. در بخش اول این قوانین به تعاریف مختلف از ساختمان و آپارتمان پرداخته است. در این بخش مشخص می شود که مالکیت اختصاصی و مشاع چیست و چه تفاوت هایی با یک دیگر دارد. همچنین در این بخش بخش های مختلف و مهم ساختمانی تعریف شده است. به طور مثال مشخص شده است که پشت بام به عنوان یک مالکیت عمومی شناخته می شود و باید تحت اختیار تمامی افراد ساختمان قرار داشته باشد. همچنین همه افراد در جهت حفظ و نگهداری اموال مشاع شریک و مسئول هستند.
در بخش دیگر قوانین آپارتمان نشینی به اداره امور ساختمانی اشاره شده است. در این بخش از قوانین مشخص می شود که هر آپارتمان نیاز به یک انجمن و هیات مدیره دارد. هیئت مدیره یا مدیر ساختمان می توانند نسبت به امورات ساختمان تصمیم گیری کرده و در خصوص اجرا شدن قوانین مربوطه نظارت داشته باشند.
مسلما نگهداری از آپارتمان ( به خصوص در بخش های مشاع ) نیاز به مشارکت عمومی از نظر معنوی و مادی دارد. بنابراین باید مشخص شود که هر واحد ساختمانی در کدام امور و با چه سهمی باید مشارکت داشته باشد. این رو یکی از بخش های مهم قوانین آپارتمان نشینی مربوط به تعیین و پرداخت هزینه های ماهانه یا همان شارژ ساختمان است.
در بخش دیگر این قوانین، به امورات مربوط به تعمیر و نگهداری از بنا اشاره شده است. به طور مثال بر اساس ماده 15 همین قانون، هیئت مدیره یا مدیر ساختمان مکلف است که برای آپارتمان به عنوان یک ساختمان واحد از بیمه آتش سوزی استفاده کند. این ها مهمترین نکاتی است که هر وکیل حقوقی تهران یا شهرستان به خوبی با آن آگاه است. اگر در این خصوص سوالی داشته باشید و یا فکر می کنید نیاز به راهنمایی بیشتری دارید می توانید از یک وکیل یا مشاور حقوقی مجرب در این حوزه استفاده کنید.
توجه داشته باشید که افراد ساختمان می توانند بر اساس موقعیت ساختمان، شرایط واحد های ساختمانی و دیگر فاکتورهای موثر قوانینی را تحت قوانین آپارتمان نشینی برای خود تدوین کنند. این قوانین تدوین شده نیز لازم الاجرا محسوب می شود و حتی در دادگاه امکان استناد خواهد داشت.
