ضمانت اجرای اشتباه در درج نام خوانده

ضمانت اجرای اشتباه در درج نام خوانده

در مورد ضمانت اجرای اشتباه در درج نام خوانده، چیزی شنیده اید؟ آیا تاکنون برای شما پیش آمده است که در هنگام طرح دعوی، نام خوانده را اشتباه درج کنید؟ به نظر شما آیا درج اشتباه نام خوانده دارای مجازات خاصی برای خواهان پرونده می باشد؟ در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا با تمام جزییات مربوط به ضمانت اجرای اشتباه در درج نام خوانده آشنا شوید.

ضمانت اجرا چیست؟

قبل از آنکه بخواهیم در مورد ضمانت اجرای اشتباه در درج نام خوانده صحبت کنیم، بهتر است در ابتدا با معنای حقوقی کلمه ضمانت اجرا آشنا شویم. شاید بسیاری از افرا با خود فکر کنند که ضمانت اجرا هم معنای کلمه مجازات می باشد و دارای اثرات یکسانی می باشند، اما حقیقت آن است که معنای این دو اصطلاح حقوقی با یکدیگر متفاوت است و کارایی آنها نیز با یکدیگر فرق دارد.

همه ما به خوبی می دانیم که هدف از تصویب قوانین مختلف در کشور ما، ایجاد نظم می باشد. تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی در جامعه باید تمامی قوانین را رعایت کنند و قدرتی که باعث می شود تا تمامی اشخاص به احکام صادره از دادگاه ها و قوانین مدون احترام بگذارند و سعی کنند آنها را اجرا کنند، ضمانت اجرا نام دارد.

در صورتی که یک قدرت برتر وجود نداشته باشد تا به رعایت قوانین جامعه نظارت کند، بسیاری از سودجویان و فرصت طلبان ممکن است تمامی قوانین و قواعد  را زیر پا بگذارند و هیچ تلاشی برای رعایت آنها نکنند. پس وجود قدرت ضمانت اجرا برای ایجاد نظم و امنیت در جاامعه ضروری است.

ضمانت اجرا در حالت کلی به قدرتی گفته می شود که معمولا در جهت اعمال  قانون یا احکام مختلف دادگاه ها مورد استفاده قرار می گیرد، این در حالی است که مجازات برای مرتکبین به جرایمی که در قانون به انها اشاره شده است در نظر گرفته می شود؛ بنابراین از این توضیح به خوبی می توان اینگونه نتیجه گیری کرد که انواع مجازات ها جزیی از ضمانت اجرای قوانین می باشد.

به بیانی بهتر باید گفت که قانونگذار کشور ما با استفاده از نیرویی به نام ضمانت اجرا سعی دارد تا قوانین مصوبه دادگاه و احکامی را که از جانب محاکم قضایی صادر می شود را در جامعه جاری کند.  

• 

درج نام خوانده در دادخواست

برای آغاز تمامی دعاوی باید شما در ابتدا دادخواستی را با مضمون خواسته خود تنظیم کنید و تقدیم مراجع قضایی کنید. بر اساس مفاد 70 الی 72 قانون آیین دادرسی کشور ما،  شروع به رسیدگی در دادگاه‌های دادگستری محتاج به تقدیم دادخواست است. دادخواست باید به زبان فارسی و در روی برگهای چاپی مخصوصی نوشته شود مگر در نقاطی که برگهای نامبرده در دسترس عموم نباشد.‌در موارد فوری ممکن است دادخواست تلگرافی باشد. در دادخواست باید نکات زیر قید شود:

نام و نام خانوادگی و نام پدر و اقامتگاه و شغل مدعی و وکیل او در صورتی که دادخواست را وکیل داده باشد.

نام و نام خانوادگی و اقامتگاه و شغل خوانده.

تعیین خواسته و بهای آن مگر آنکه تعیین بهاء ممکن نبوده و یا خواسته مالی نباشد.

 تعهدات یا جهات دیگری که به موجب آن خواهان خود را مستحق مطالبه می‌داند به طوری که مقصود واضح و روشن باشد.

آنچه را که مدعی از دادگاه درخواست دارد.

ذکر تمام ادله و وسایلی که مدعی برای اثبات ادعای خود دارد از اسناد و نوشتجات و اطلاع مطلعین و غیره.

‌ادله مثبته باید به ترتیب و واضح نوشته شود و اگر دلیل گواهی گواه است مدعی باید اسامی و مشخصات و محل اقامت آنان را به طور صریح معین کند.

همانطور که اشاره کردیم برای آغاز روند رسیدگی به یک پرونده باید دادخواست اولیه را تنظیم کرد و در این دادخواست باید درج نام خوانده به طور دقیق و مشخصات خواهان پرونده ذکر شود. اما یکی از مشکلاتی که معمولا در هنگام تهیه دادخواست بوجود می آید آن است که درج نام خوانده به صورت اشتباه انجام می گیرد. درج نام خوانده به صورت اشتباه دارای پیامدهای حقوقی می باشد و ضمانت اجرای قانونی نیز شامل حال آن میگردد.

• 

قانون در مورد ضمانت اجرای اشتباه در درج نام خوانده

وقتی که افراد پس از تقدیم دادخواست متوجه می شوند که نام خوانده پرونده را اشتباه ذکر کرده اند، اولین پرسشی که به ذهنشان می رسد آن است که ضمانت اجرای اشتباه در درج نام خوانده چیست؟ این مشکل است برای همه افراد بوجود آید.

برخی از افراد با خود فکر می کنند که در این حالت ممکن است به طور کلی قرار رد دعوی صادر شود اما حقیقت آن است که ضمانت اجرای اشتباه در درج نام خوانده، صدور اخطار رفع نقص است نه صدور قرار ردّ دعوی.

بر اساس نظریه مشورتی سال 99، هرگاه خواهان در جریان رسیدگی ادعا کند که نام کوچک یا نام خانوادگی خوانده را در دادخواست اشتباه قید کرده است، چنانچه دعوا متوجه همان خوانده باشد و وی نسبت به توجه دعوا به خود ایرادی ننماید، اصلاح نام خوانده با معنی مواجه نیست،اما پس از صدور دادنامه، فرض سؤال مشمول ماده 309 قانون آیین دادرسی مدنی نیست و به نظر می رسد چاره ای جز تقدیم دادخواست مجدد با مشخصات صحیح نباشد.

در ماده 309 قانون آیین دادرسی مدنی آمده است که هرگاه در تنظیم و نوشتن رای دادگاه سهو قلم رخ دهد مثل از قلم افتادن کلمه ای یا زیاد شدن آن و یا اشتباهی در محاسبه صورت گرفته باشد تا وقتی که از آن درخواست تجدیدنظر نشده، دادگاه راسا یا به درخواست ذینفع، رای را تصحیح می نماید.رای تصحیحی به طرفین ابلاغ خواهد شد. تسلیم رونوشت رای اصلی بدون رونوشت رای تصحیحی ممنوع است. حکم دادگاه در قسمتی که مورد اشتباه نبوده در صورت قطعیت اجرا خواهد شد.

در مورد ضمانت اجرای اشتباه در درج نام خوانده توجه داشته باشید که در مواردی که اصل حکم یا قرار دادگاه قابل واخواهی یا تجدیدنظر یا فرجام است تصحیح آن نیز در مدت قانونی قابل واخواهی یا تجدیدنظر یا فرجام خواهد بود. چنانچه رای مورد تصحیح به واسطه واخواهی یا تجدیدنظر یا فرجام نقض گردد رای تصحیحی نیز از اعتبار خواهد افتاد.