رای غیابی و اجرای آن
رای غیابی و اجرای آن
رای غیابی چیست؟ رای غیابی چه کاربردی دارد؟ رای غیابی چگونه صادر می شود؟ رای غیابی را باید چگونه پیگیری کرد؟ رای غیابی در چه مواردی اجرا می گردد؟ رای غیابی با رای حضوری چه تفاوتی دارد؟ چه کسانی می توانند برای اعتراض به رای غیابی اقدام کنند؟ ایا با حضور وکیل پایه یک دادگستری از جانب خوانده یا خواهان پرونده نیز رای غیابی صادر می شود؟ رای غیابی دارای چه روش اجراییه ای است؟ رای غیابی داریا قابلیت اعتراض و واخواهی است؟
رای غیابی یکی از مهمترین مباحثی است که در جریان قانون آیین دادرسی مدنی ممکن است با ان مواجه شوید و نیاز به مشاوره در مورد ان داشته باشید. در حالت کلی آرای صادره از تمامی مراجع قضایی به دو نوع حضوری و غیابی تقسیم می شوند. رای غیابی به دارایی گفته می شود که در صورت عدم حضور خوانده در جریان پرونده صادر شود. بنابراین در صورتی که ابلاغ به هر دلیلی به دست خوانده نرسد یا حت یاگر ابلاغیه به دست او برسد و فرد با قصد و نیت در جلسات دادگاه حضور نیابد، رای غیابی صادر می گردد. رای غیابی قابلیت اعتراض دارد و خوانده می تواند در مهلت زمانی مقرر شده از جانب قانونگذار برای جلوگیری از تضییع حقوق خود از وکیل فرجام خواهی کمک بگیرد.
البته نکته مهمی که باید بدانید آن است که تنها در یک صورت ممکنه است در صورت عدم حضور خوانده در دادگاه رای به صورت حضوری صادر شود و آن زمانی است که ابلاغیه به خود شخص خوانده ابلاغ شده باشد و خوانده آن را از لحاظ قانونی تحویل گرفته باشد. در چنین شرایطی کاملا مشخص است که فرد از تشکیل جلسه دادگاه اطلاع دارد و همین موضوع باعث میشود تا به جای رای غیابی، رای به صورت حضوری صادر شود.
رای غیابی و مشورت با وکیل حقوقی
رای غیابی دارای قوانین خاصی است که افراد از آنها اطلاع دارند و نمیدانند که قواعد آن به چه نحوی است و همین موضوع باعث می شود تا دچار اسیب ها نو شکست های مختلفی شوند. بنابراین به افراد توصیه می کنیم که در مورد رای غیابی اطلاعات قانونی لازم را بدست آورند. البته یکی از مسائلی که باعث ایجاد آسیب ها و خسارات فراوانی به افراد شده است آن است که نمی توانند اطلاعات خود را در مورد رای غیابی از منابع معتبر بدست آورند و در نتیجه علاوه بر تضییع حقوق آنها، اعتمادشان نیز از بین می رود.
یکی از راه های قانونی و معتبری که می توان با استفاده از آن اطلاعات قانونی معتبری در مورد رای غیابی بدست آورد آن است که از یک وکیل مجرب که در این راستا دارای سابقه کاری است کمک گرفت. بنابراین به افراد توصیه می کنیم از همان ابتدا برای کسب اطلاعات کامل در مورد رای غیابی از کسی کمک بگیرند که بتواند جریان دادرسی پرونده های مربوط به این حوزه را با تکیه بر مهارت هایی که دارد مدیریت کند و آنها را بررسی کند. در جلسات مشاوره حقوقی افراد می توانند تمامی سوالات خود در مورد رای غیابی را از وکیل بپرسید تا راه حل های قانونی دقیقی برای آنها پیدا کنند و در مورد مفاد قانونی معتبر مربوط به این حوزه اطلاعات دقیقی بدست آورند.
بر اساس قانون کشور ما، حکم دادگاه حضوری است مگر اینکه خوانده یا وکیل یا قائممقام یا نماینده قانونی وی در هیچیک از جلسات دادگاه حاضر نشده و به طور کتبی نیز دفاع نموده باشد و یا اخطاریه ابلاغ واقعی نشده باشد. در صورتی که خواندگان متعدد باشند و فقط بعضی از آنان در جلسه دادگاه حاضر شوند و یا لایحه دفاعیه تسلیم نمایند، دادگاه نسبت به دعوای مطروحه علیه کلیه خواندگان رسیدگی کرده سپس مبادرت به صدور رأی مینماید، رأی دادگاه نسبت به کسانی که در جلسات حاضر نشده و لایحه دفاعیه ندادهاند و یا اخطاریه، ابلاغ واقعی نشده باشد غیابی محسوب است.
رای غیابی در قانون آیین دادرسی مدنی
رای غیابی در قانون آیین دادرسی مدنی دارای شرایط خاصی است. قانون گذار ما به نحوه صدور رای غیابی اهمیت بسیار زیادی داده است و قوانین مختلفی را در مورد جزییات آن صادر کرده است که به ترتیب به آنها اشاره می کنیم:
چنانچه رای دادگاه غیابی بوده و محکومعلیه مجهولالمکان باشد، مفاد رأی بوسیله آگهی در یکی از روزنامههای کثیرالانتشار مرکز یا محلی با هزینه خواهان برای یکبار به محکومعلیه ابلاغ خواهد شد. تاریخ انتشار آگهی، تاریخ ابلاغ رای محسوب میشود.
محکومعلیه غایب حق دارد به حکم غیابی اعتراض نماید. این اعتراض واخواهی نامیده میشود. دادخواست واخواهی در دادگاه صادرکننده حکم غیابی قابل رسیدگی است.
مهلت واخواهی از احکام غیابی برای کسانی که مقیم کشورند بیست روز و برای کسانی که خارج از کشور اقامت دارند دو ماه از تاریخ ابلاغ واقعی خواهد بود مگر اینکه معترض به حکم ثابت نماید عدم اقدام به واخواهی در این مهلت به دلیل عذر موجه بوده است. در این صورت باید دلایل موجه بودن عذر خود را ضمن دادخواست واخواهی به دادگاه صادرکننده رای اعلام نماید. اگر دادگاه ادعا را موجه تشخیص داد قرار قبول دادخواست واخواهی را صادر و اجرای حکم نیز متوقف میشود. جهات زیر عذر موجه محسوب میگردد: مرضی که مانع از حرکت است. فوت یکی از والدین یا همسر یا اولاد. حوادث قهریه از قبیل سیل، زلزله و حریق که بر اثر آن تقدیم دادخواست واخواهی در مهلت مقرر ممکن نباشد. توقیف یا حبس بودن به نحوی که نتوان در مهلت مقرر دادخواست واخواهی تقدیم کرد.
چنانچه ابلاغ واقعی به شخص محکومعلیه میسر نباشد و ابلاغ قانونی به عمل آید، آن ابلاغ معتبر بوده و حکم غیابی پس از انقضاء مهلت قانونی و قطعی شدن به موقع اجراء گذارده خواهد شد. در صورتی که حکم ابلاغ واقعی نشده باشد و محکومعلیه مدعی عدم اطلاع از مفاد رأی باشد میتواند دادخواست واخواهی به دادگاه صادرکننده حکم غیابی تقدیم دارد. دادگاه بدواً خارج از نوبت در این مورد رسیدگی نموده قرار رد یا قبول دادخواست را صادر میکند. قرار قبول دادخواست مانع اجرای حکم خواهد بود. تجدید مهلت قانونی در مورد اعتراض به حکم غیابی و تجدیدنظرخواهی و فرجامخواهی و اعاده دادرسی ممنوع است. مگر در موردی که قانون تصریح کرده باشد.