راه ندادن فرزند به خانه و تبعات قانونی آن
راه ندادن فرزند به خانه و تبعات قانونی آن
راه ندادن فرزند به خانه چیست؟ آثار راه ندادن فرزند به خانه چیست؟ مهم ترین نکات مربوط به راه ندادن فرزند به خانه چیست؟ چگونه می توان راه ندادن فرزند به خانه را اثبات کرد؟ آیا راه ندادن فرزند به خانه جرم است؟ آیا برای راه ندادن فرزند به خانه مجازاتی تعیین شده است؟ مجازات راه ندادن فرزند به خانه چیست؟ چگونه می توان مانع از راه ندادن فرزند به خانه شد؟ کارکرد یک وکیل پایه یک دادگستری در خصوص راه ندادن فرزند به خانه چیست؟ مهم ترین عناصر تاثیرگذار در راه ندادن فرزند به خانه کدام است؟ راه ندادن فرزند به خانه توسط کدام دادگاه مورد بررسی قرار می گیرد؟ عناصر مورد بررسی در راه ندادن فرزند به خانه کدام است؟
راه ندادن فرزند به خانه یکی از اتفاقاتی است که ممکن است در زندگی هر خانواده ای اتفاق بیفتد. پدر یا ولی خانواده شاید در شرایطی قرار بگیرد که نخواهد فرزند را به خانه راه دهد و یا استطاعت مالی لازم را در این خصوص نداشته باشد. از این رو سوالی که ایجاد می شود این است که قانون در این حالت چه شرایطی برای راه ندادن فرزند به خانه در نظر گرفته است؟
از نظر قانونی تامین مسکن برای زندگی فرزند تا زمانی که وی به رشد و بلوغ کامل نرسیده باشد در زمره نفقه وی محسوب می شود. در واقع پدر یا مسئول فرزند موظف به تامین نفقه تعیین شده از جمله مسکنی برای زندگی وی است. در صورتی که به هر دلیل فرزند از خانه اخراج شود در حالی که پدر استطاعت مالی لازم را داشته و یا فرزند به سن بلوغ نرسیده باشد، فرزند می تواند نسبت به عدم پرداخت نفقه به دادگاه شکایت کند.
ما در این مقاله می خواهیم بدانیم که راه ندادن فرزند به خانه چه تبعاتی دارد و فرزند چگونه می تواند نسبت به احقاق حق نفقه خود اقدام کند؟ در این مسیر یک وکیل حقوقی یا کیفری می تواند کارکرد خوبی داشته باشد. در واقع در این خصوص هم دادگاه حقوقی و هم دادگاه کیفری می تواند به عنوان مرجع صالح رسیدگی محسوب شود. در ادامه خواهیم دانست که کدام راه بهتر است. در ادامه همراه ما باشید.
راه ندادن فرزند به خانه بر اساس مفاهیم قانونی
راه ندادن فرزند به خانه را می توان تحت قوانین مربوط به نفقه مورد بررسی قرار داد. از این رو لازم است که مفاهیم قانونی مربوط به نفقه را بشناسیم. نفقه مفهومی است که عموما در خصوص همسر مطرح می شود.
در قانون تامین تمام نیازهای مالی زوجه بر عهده زوج قرار گرفته است. این نیازها به صورت خاص مشخص نشده است. شرایط اجتماعی زوجه و زندگی پیش از ازدواج زوجه می تواند تعیین کننده میزان دقیق این نیاز باشد. اما در حالت کلی تامین محلی مناسب برای زندگی و تامین مالی نیازهای موجود از جمله موارد مهم در نفقه محسوب می شود.
در خصوص نفقه مربوط به فرزندان نیز می توان همین تعریف را در نظر گرفت، با این تفاوت که اولا مسئول فرزند که می تواند پدر، جد پدری، مادر، جد مادری یا قیم انتخاب شده مسئول پرداخت نفقه محسوب می شود. این در حالی است که در خصوص نفقه همسر، مسئول پرداخت آن تنها زوج است. همچنین تفاوت دیگر این است که پرداخت نفقه برای زوجه تا پایان زندگی مشترک در نظر گرفته شده ولی برای نفقه فرزندان محدوده زمانی خاصی وجود دارد که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
به طور کلی فرزندان تا زمانی که به سن بلوغ و رشد نرسیده باشند و یا امکان تامین مالی مناسبی برای خود ایجاد نکرده باشند می توانند از نفقه قانونی خود بهره مند شوند. اگر بخواهیم ساده تر بیان کنیم فرزندان پسر تا سن 18 سال و فرزندان دختر تا زمانی که ازدواج نکرده اند می توانند از این امکان بهره مند شوند.
البته توجه داشته باشید که اگر فرزند پسر یا دختر کسب و کار و اشتغال خودشان را داشته باشند و توانایی تامین مالی را پیدا کرده باشند پدر یا مسئول فرزند می تواند از پرداخت نفقه امتناع کند و مانع از ورود آن ها به خانه شود. این نکته بسیار مهمی است که باید به آن توجه داشته باشید. در واقع فرزندی که توانایی تامین مالی را پیدا کرده در هر صورت نمی تواند شکایت حقوقی یا کیفری تحت عنوان راه ندادن فرزند به خانه را داشته باشد.
عواقب راه ندادن فرزند به خانه
در خصوص راه ندادن فرزند به خانه دو سوال بسیار مهم وجود دارد. اول این که آثار و تبعات راه ندادن فرزند به خانه چیست و دوم این که شاکی خصوصی در این دعوی چه کسی خواهد بود؟
به طور کلی باید در نظر داشته باشید که راه ندادن فرزند به خانه یا عدم پرداخت نفقه در صورت داشتن استطاعت مالی می تواند مصداق جرم ترک انفاق باشد. بر این اساس مسئول فرزند مانند پدر در دادگاه کیفری به حکم حبس تعزیری از شش ماه تا سوال محکوم خواهد شد. نکته ای که هر وکیل کیفری به خوبی می داند این است که این نوع جرم در دسته جرایم قابل گذشت است. یعنی در صورت نبود شاکی یا رضایت وی این دعوی قابل پیگرد نخواهد بود.
حال سوال مهم دیگر این است که فرزند در صورت نرسیدن به سن رشد یا عدم داشتن گواهی رشد چگونه می تواند نسبت به شکایت کیفری یا حقوقی اقدام کند؟ هر وکیل کیفری به خوبی می داند که در چنین حالتی ولی، قیم یا سرپرست او و یا فردی از اقوام نزدیک می توانند به عنوان وکیل نسبت به شکایت اقدام کند. به طور مثال در برابر پدری که فرزندان خود را به خانه راه نداده، مادر می تواند از سمت فرزندان نسبت به این مسئله شکایت کند. این موضوع می تواند کمی پیچیده و سخت باشد. از این رو بهتر این است که در این مسیر از یک وکیل یا مشاور با تجربه کمک بگیرید.
همچنین در نظر داشته باشید زمانی ضمانت قانونی و اجرایی در خصوص راه ندادن فرزند به خانه وجود دارد که ثابت شود پدر یا سرپرست فرزندان استطاعت مالی لازم را داشته باشد. این نکته مهمی است که باید به آن توجه کنید.
