تفاوت فرجام خواهی و ماده 477

تفاوت فرجام خواهی و ماده 477

تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری

تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 چیست؟ تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 بر اساس قانون چیست؟ تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 در قانون کیفری چیست؟ شباهت تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 چیست؟ کارکرد یک وکیل پایه یک دادگستری در خصوص تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 چیست؟ مهمترین نکات مربوط به تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 چیست؟ تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 از نظر مرجع تصمیم گیری چیست؟ تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 از نظر نوع رای صادر شده چیست؟ تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 از نظر نوع دعوی مورد بررسی چیست؟

تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 دو مسیر فوق العاده برای اعتراض به رای و حکم قانونی صادر شده توسط دادگاه است. در واقع می توان گفت که فرجام خواهی و اعاده دادرسی هر دو مسیرهایی هستند که بر اساس آن فرد می تواند نسبت به اعتراض به حکم صادر شده اقدام کند. اما با توجه به این که هر کدام از این مسیرها خاص و نسبتا پیچیده محسوب می شود می توان اینگونه بیان کرد که بهتر است در این خصوص از یک وکیل کیفری با تجربه کمک بگیرید.

به طور کلی ما در این مقاله به دنبال این هستیم که بدانیم تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 از جنبه های مختلف چیست. مسلما برای فهم این تفاوت لازم است که هر کدام از این مفاهیم را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار دهیم. در کلام ساده تر ما باید هر کدام از این مفاهیم را بشناسیم تا توانایی تشخیص تفاوت های مربوط به آن را داشته باشیم. از این رو در ادامه سعی کردیم هر کدام از این موارد را به صورت جداگانه به صورت کامل مورد بررسی قرار دهیم. با ما در ادامه همراه باشید.

تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 از نظر بنیادی

زمانی می توانیم به درستی تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 را مورد بررسی قرار دهیم که ابتدا بتوانیم مفاهیم هر کدام از این عناصر را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار دهیم.

ماده 477 آیین دادرسی کیفری به یکی از اشکال مهم اعاده دادرسی اشاره می کند. بر اساس این ماده در صورتی که ریاست قوه قضایی در خصوص انواع دعاوی و آرای صادر شده از جمله قرار و احکام قطعی تشخیص دهد که شرایط شرعی و موازین اسلامی رعایت نشده دستور به اعاده دادرسی می دهد. این ماده با توجه به این که ناظر بر تمامی دعاوی حقوقی و کیفری و همچنین بر تمامی انواع آرای صادر شده است، به اعاده دادرسی عام شهرت پیدا کرده است.

اما مسئله فرجام خواهی نوعی اعتراض به شکل حکم صادر شده است. در کلام ساده تر اگر در روند بررسی دعوی و صدور حکم آیین دادرسی به طور کامل رعایت نشده باشد و این عدم رعایت تشریفات قانونی به نحوی باشد که در رای صادر شده تاثیر مستقیم داشته باشد. بنابراین تقاضای فرجام خواهی می شود. مرجع رسیدگی به فرجام خواهی دیوان عالی است.

نکته مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که فرجام خواهی برای دعاوی محدودی قابل انجام است. در واقع در خصوص چند دعوی محدود و معدود امکان فرجام خواهی پیش بینی شده است. از جهات مختلفی می توان گفت که فرجام خواهی و اعاده دادرسی به خصوص از جنبه عام یا همان ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری شباهت های بسیاری با یک دیگر دارد. اما مسئله ای که وجود دارد این است که هر کدام از این مسیر ها در موقعیت های خاصی مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از مهمترین شباهت های میان این دو مسیر مهلت زمان قانونی استفاده از آن هاست. بر اساس قانون برای اعاده دادرسی یا فرجام خواهی و همچنین تجدید نظر بیست روز زمان در نظر گرفته شده است. حال که چارچوب و قوانین کلی در خصوص فرجام خواهی و اعاده دادرسی را مورد بررسی قرار دادیم نوبت این است که بدانیم تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 چیست و یک وکیل کیفری تهران یا شهرستان چه کارکردی در این خصوص می تواند داشته باشد. با ما در ادامه این مقاله همراه بمانید.

تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 و شرایط قانونی آن ها

به طور کلی مهمترین تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 را می توان در نوع بررسی اعتراض دانست. در واقع مسئله ای که وجود دارد این است که اعاده دادرسی به ماهیت رای یا حکم صادر شده توجه می کند این در حالی است که فرجام خواهی به شکل رای صادر شده توجه می کند.

در کلام ساده تر اگر خود رای صادر شده موازین شرعی و فقهی را رعایت نکرده باشد مورد اعاده دادرسی قرار می گیرد و اگر از نظر نوع دادرسی و آیین دادرسی شرایط قانونی رعایت نشده باشد فرجام خواهی انجام می شود. این نکته بسیار مهمی است که باید به آن توجه داشته باشیم.

تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 را می توان از نظر آثار مورد بررسی قرار داد. در کلام ساده تر آثار فرجام خواهی اساسا باعث تجدید نظر مجدد دعوی و یا مختومه اعلام شدن آن می شود. اما در اعاده دادرسی ممکن است بررسی دعوی و حکم صادر شده موجب بررسی مجدد پرونده نشود. نکته دیگری که باید به آن توجه داشته باشید این است که جهات فرجام خواهی و اعاده دادرسی با یک دیگر متفاوت است.

بر اساس ماده 474 قانون آیین دادرسی کیفری اعاده دادرسی جهات مختلفی دارد که عمدتا از نظر ماهوی حکم را مورد بررسی قرار می دهد. این در حالی است که در فرجام خواهی عمدتا شکل و آیین دادرسی مورد بررسی قرار می گیرد. این ها مهمترین نکاتی بود که در خصوص تفاوت فرجام خواهی و ماده 477 باید به آن اشاره می کردیم. مسئله ای که وجود دارد این است که هر کدام از این موارد سختی ها و پیچیدگی های خاص خودش را دارد. توجه داشته باشید که در خصوص تمامی دعاوی کیفری و حقوقی امکان استفاده از ماده 477 وجود دارد این در حالی است که تنها برای برخی از دعاوی تعیین شده و معدود امکان استفاده از مسیر فرجام خواهی وجود دارد. در این خصوص اگر نیاز به راهنمایی بیشتر دارید بهتر است از یک وکیل یا مشاور با تجربه و مجرب کمک بگیرید.