تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه
شاید با شنیدن موضوع “تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه” با خود بگویید که هر دوی این مباحث به یک موضوع اشاره می کنند و تفاوتی بین آنها وجود ندارد؛ اما این طور نیست و این دو مبحث از نظر حقوقی موضوعاتی کاملا مجزا و متفاوت از هم هستند. اما اگر بین حکم تخلیه و دستور تخلیه تفاوت وجود دارد آن تفاوت چه می تواند باشد؟ در چه شرایطی موجر می تواند از دادگاه دستور تخلیه و در چه شرایطی حکم تخلیه اخذ کند؟ برای کسب اطلاعات سودمند در این باره و دریافت پاسخ پرسش های خود با ما همراه باشید.
تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه (2)
تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه
بهتر است برای بیان تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه ابتدا هر یک از این مباحث و شرایط اخذ آنها را به طور جداگانه بررسی کنیم. این خود به درک تفاوت بین آنها کمک می کند و در نهایت بحث جمع بندی کلی بر تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه خواهیم داشت.
دستور تخلیه چه زمانی صادر می شود و شرایط لازم برای صدور آن کدامند؟
اقدام به اخذ دستور تخلیه زمانی صورت می گیرد که موعد اجاره ملک بر اساس آنچه که در قرارداد اجاره فی مابین موجر و مستاجر قید شده به پایان رسیده باشد و مستاجر از تخلیه ملک سرباز زند. در این شرایط موجر می تواند برای خارج کردن مستاجر از ملک و تصرف مجدد ملک خود دستور تخلیه را اخذ نموده و مستاجر را از آن خارج کند.
به عنوان مثال در نظر داشته باشید که شما ملک مسکونی خود را به شخصی در شهریور ماه سال 1398 به مدت یکسال اجاره می دهید. آن شخص موظف است که در شهریور ماه سال 99 و پیش از اتمام قرارداد ملک را تخلیه و در موعد معین آن را به شما تحویل نماید؛ در صورتی که مستاجر این کار را نکرده و حتی با درخواست و تذکر شما باز اقدام به تخلیه ننماید می توانید به گرفتن دستور تخلیه از مراجع قانونی اقدام نمایید.
با این حساب شرایط لازم برای صدور دستور تخلیه را می توان شامل مواردی از قبیل درج دقیق مدت اجاره در قرارداد، پایان مدت اجاره، رسمی بودن و امضای دو شاهد در قسمت ذیل قرارداد، تنظیم قرارداد اجاره منعقد شده در دو نسخه و قراردادهای اجاره املاک فاقد سرقفلی در نظر گرفت.
مرجع قضایی صالح جهت رسیدگی به مبحث دستور تخلیه و صدور آن بنا به بند ب ماده 9 قانون شورای حل اختلاف، قاضی شورای حل اختلاف منطقه یا محلی است که ملک در آن قرار دارد. در ابتدای این ماده قانونی آورده شده است که “در موارد زیر، قاضی شورا با مشورت اعضای شورا رسیدگی و مبادرت به صدور رای می نماید: …” که عین بند ب آن به صورت ” ب- تمامی دعاوی مربوط به تخلیه عین مستاجره به جز دعاوی مربوط به سرقفلی و حق کسب و پیشه” پس همانطور که مشخص می شود از آنجایی که دعاوی مربوطه به بررسی و صدور دستور تخلیه و همچنین حکم تخلیه هر دو مربوط به تخلیه عین مستاجره می شوند مرجع ذیصلاح رسیدگی به آنها شورای حل اختلاف محل و قاضی شورا می باشد.
تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه (3)
حکم تخلیه چه زمانی صادر می شود و شرایط لازم برای صدور آن کدامند؟
برای روشن شدن تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه پس از بررسی و شناخت شرایط لازم برای صدور دستور تخلیه، در اینجا به بررسی شرایط و چگونگی صدور حکم تخلیه می پردازیم.
زمانی می توان اقدام به اخذ حکم تخلیه نمود که شرایط لازم برای اخذ دستور تخلیه وجود نداشته باشد و گر نه موجر به راحتی می تواند با ارائه مستندات لازم دستور تخلیه را بدون طی مراحل قانونی پیچیده و بیشتر اخذ و تخلیه و تصرف ملک خود را به انجام برساند. به عبارتی با توجه به شرایط اخذ دستور تخلیه، در صورتی که مدت اجاره به صورت دقیق در اجاره نامه رسمی قید نشده باشد، امضای دو شاهد در قسمت پایانی قرارداد اجاره وجود نداشته باشد، اجاره نامه در دو نسخه تنظیم نشده باشد، مالک شرایط لازم برای اخذ دستور تخلیه را نخواهد داشت و از این رو بایستی با ارائه دادخواست به شورای حل اختلاف یا دادگاه محل می تواند اقدام به اخذ حکم تخلیه نماید.
پس با توجه به آنچه که در بالا گفته شد بیان تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه از نظر حقوقی با توجه به شرایط متفاوت در نظر گرفته شده برای اخذ آنها صورت می پذیرد.
تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه (4)
تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه در مورد نحوه اجرا
برای اجرای دستور تخلیه نیازی به صدور اجراییه وجود ندارد. در این مورد یک مامور ابلاغ موظف می شود که ظرف 24 ساعت دستور تخلیه را به مستاجر ابلاغ و از او رسید دریافت کند. در صورتی که مستاجر از ارائه رسید سر باز زند، مامور این موضوع را در ابلاغ نامه قید می کند و ظرف سه روز اقدام به اجرای مفاد دستور می نماید. دستور تخلیه حتی در صورت عدم حضور مستاجر در داخل خانه و وجود اسباب و وسیله های او در آنجا نیز انجام می شود و مامور با تخلیه محل دستور انتقال اثاثیه به نزدیکترین انبار عمومی را می دهد.
اما در مورد حکم تخلیه برای اجرای حکم، صدور اجراییه که بر اساس دادخواست موجر صادر و به مستاجر ابلاغ می شود ضروری است. مستاجر در این حالت موظف است تا 10 روز پس از تاریخ ابلاغ ملک را تخلیه و از آن خارج شود. در صورتی که در ظرف این مدت مستاجر تخلیه ملک را انجام ندهد این کار از طریق دادگاه صورت می پذیرد. در این حالت صاحب ملک مبلغ ودیعه اجاره اخذ شده از مستاجر را به حساب سپرده دادگستری واریز می کند و اقدام به اجرای حکم تخلیه به دست مامور قانون انجام می شود.
با توجه به تفاوت دستور تخلیه با حکم تخلیه در نحوه اجرا، در صورتی که شرایط لازم را برای اخذ دستور تخلیه داشته باشید بهتر است اقدام به اخذ دستور تخلیه نمایید تا در سریع ترین زمان ممکن مراتب قانونی تخلیه ملک شما صورت پذیرد چرا که طی مراحل قانونی و اجرای حکم تخلیه پروسه ای زمانبر تر از صدور و اجرای دستور تخلیه است.
