اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن
اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن در قانون
اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن چگونه است؟ شرایط اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن چیست؟ آیا اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن پا برجاست؟ چه زمانی اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن قابل اثبات است؟ آیا اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن زیر سوال می رود؟ مهمترین نکات در خصوص اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن چیست؟ کارکرد یک وکیل پایه یک دادگستری در خصوص اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن چیست؟ اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن توسط کدام نهاد مورد بررسی قرار می گیرد؟ قانون چه نظری در خصوص اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن دارد؟ اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن چه تاثیری در جامعه دارد؟
اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن یکی از انواع تعارض هایی است که ممکن است در جامعه ایجاد شود. مسئله اصلی که وجود دارد این است که در یک قرارداد بیع ( خرید و فروش ) مبیع ( مال مورد خرید و فروش ) و ثمن ( هزینه مربوط به آن ) باید مشخص شده باشد. در کلام ساده تر اگر یکی از این دو مورد نامشخص یا مجهول باشد عملا این قرارداد باطل است. حال آیا می توان بر همین اساس گفت که قرارداد بدون ذکر ثمن باطل است؟ در واقع آن چیزی که در این مقاله ما به دنبال آن هستیم این موضوع است که اساسا می خواهیم بدانیم که اگر در قراردادی ثمن معامله ذکر نشده باشد با وجود این که این ثمن بین طرفین تعیین شده باشد، آیا این قرارداد باطل است و یا می تواند از اعتبار قانونی برخوردار باشد؟ این یکی از مهمترین سوالاتی است که انتظار می رود یک وکیل حقوقی مجرب بتواند به درستی به آن پاسخ دهد.
اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن قانونی است
اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن همچنان باقی است. در کلام ساده تر اگر بخواهیم به صورت صریح بیان کنیم، قانون در همه جای دنیا پایه و اساس را اعتبار و قانونی بودن قرارداد می داند. در کلام ساده تر در قانون همه قراردادها معتبر و سالم هستند مگر این که خلاف آن ثابت شود. از این رو عملا نبودن عنوان ثمن در قرارداد و ذکر نکردن آن نمی تواند دلیل کافی برای ابطال قرارداد بیع شود.
به طور کلی قانون در چنین شرایطی تصور می کند که طرفین بر اساس سهل انگاری یا عدم توجه به قوانین مربوط به قراردادها مرتکب چنین اشتباهی شده اند. در واقع قانون معتقد است که در این چنین شرایطی طرفین توافقی در خصوص ثمن داشته و دارند عدم ذکر آن نمی توان این توافق را برهم بزند. این نکته بسیار مهمی است که باید به آن توجه داشته باشیم. بنابراین در دید اول اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن همچنان باقی است. بنابراین نهاد های قضایی و دولتی موظف هستند بر اساس این مبایعه نامه کارکرد لازم را ارائه دهند. اما همیشه اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن چنین ساده اثبات نمی شود. در واقع همیشه این احتمال وجود دارد که اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن زیر سوال برود. در کلام ساده تر فرقی که بین اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن و یک مبایعه نامه کامل وجود دارد این است که همیشه دلیلی برای زیر سوال بردن اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن وجود دارد.
اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن و اثبات آن در دادگاه
همانطور که در بالا بیان کردیم به صورت پیش فرض اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن تایید می شود. اما مسئله ای که وجود دارد این است که در عمل این قرارداد یک پایه اساسی کم دارد. از این رو می توان ساده اعتبار آن را زیر سوال برد. در کلام ساده تر یکی از طرفین قرارداد به واسطه عدم بیان ثمن در قرارداد می تواند نسبت به مبهم بودن ثمن و در نهایت ابطال این قرارداد اقدام کند. در این حالت است که کارکرد یک وکیل حقوقی تهران یا شهرستان می تواند مهم شود.
در واقع اگر طرف بتواند ادعای خود مبنی بر مبهم بودن ثمن معامله را اثبات کند می تواند نسبت به ابطال قرارداد اقدام کند با ابطال قرارداد نیز همه چیز به روز قبل از انعقاد آن باید برگردد. یعنی تمامی تعهدات از بین می رود و اگر ثمن یا مالی جابه جا شده باید به صاحبان قبلی خود پس داده شود. اینجاست که اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن و اثبات یا رد آن تبدیل به یک مسئله بسیار مهم و حیاتی می شود.
اساسا مهمترین راه اثبات اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن شهادت کسانی است که در جلسه انعقاد قرارداد یا مبایعه نامه حضور داشته اند. به طور مثال شاهدانی که قرارداد را امضا کرده اند می توانند یکی از بهترین گزینه ها برای شهادت در خصوص ثمن معامله و توافق طرفین در این خصوص باشند.
اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن در روز انعقاد قرارداد
اعتبار مبایعه نامه بدون ثمن یک نوع نماز شک دار محسوب می شود. در واقع نباید این سند اعتبار قانونی داشته باشد. اما با توجه به اصل سهولت و بینش مثبت در قانون این دست از قراردادها در مرحله اول از اعتبار قانونی برخوردار می باشند. اما مسئله ای که وجود دارد این است که این اعتبار به سادگی به چالش کشیده می شود. بنابراین به جای این که بخواهیم چنین مسیری را طی کنیم بهترین کار ممکن این است که قرارداد را به نحوی تنظیم نماییم که از درگیر شدن در چنین مسیرهایی جلوگیری شود.
در واقع اگر طرفین در تنظیم قرارداد با یک وکیل یا مشاور حقوقی مشورت کرده باشند و یا از یک وکیل در تنظیم قرارداد فی مابین استفاده کرده باشند عملا چنین مشکلاتی در قرارداد ایجاد نمی شود. این وکیل می داند که یک قرارداد از چه شرایطی برخوردار است و برای برقراری نفع هر دو طرف چه شرایط و تعهداتی را باید در آن بگنجاند. در واقع هدف اصلی قراردادها این است که هدفی انجام شود. از این رو وکیل نیز سعی در تنظیم قراردادی دارد که امکان به بار نشستن آن بالا باشد. یادتان باشد که مسیرهای قضایی پیچیدگی های خاص خودش را دارد. این مسیر حتی برای کسی که حق قانونی با اوست نیز هزینه بردار است. بنابراین چه بهتر که از همان ابتدا با یک وکیل همکاری کنید تا بهترین نتیجه را در کمترین زمان ممکن به دست بیاورید.