جرم آدم ربایی
آدم ربایی، اثبات جرم آدم ربایی، شروع به آدم ربایی، معاونت در آدم ربایی، مشارکت در آدم ربایی است و در نهایت مجازات این جرم ارکان اصلی جرم آدم ربایی می باشد که به تعریف و تفسیر هر یک خواهیم پرداخت.
جرم آدم ربایی چیست؟
جرم آدم ربایی یکی از جرایمی است که شخص مجرم اقدام به ربودن یا مخفی کردن شخصی به علت های معلوم می کند. مجرم یا آدم ربا به علت های مادی یا به دلیل انتقام و یا تهدید و تجاوز به عنف و یا دلایل روانی ممکن است دست به اقدام عمل آدم ربایی کند و مرتکب چنین جرمی می شود. پیامد های این جرم علاوه بر صدمات روحی و معنوی و ضرر های مالی به افراد ربوده شده و خانواده های آنان باعث ایجاد ناامنی در سطح جامعه خواهد شد. ماده ۶۲۱ قانون مجازات های اسلامی در تعریف آدم ربایی چنین گفته است؛ هر کسی که شخصا و یا به دستور شخصی دیگر به دلایل مطالبه وجه و یا انتقام از کسانی و یا با هدف تهدید و عنف و یا حیله یا هر دلیل دیگر شخصی را برباید و یا مخفی کند به پنج سال تا پانزده سال محکوم می شوند. در صورتی که سن مجنی علیه ( کسی که جنایت بر وی اعمال شده است) کمتر از ۱۵ سال باشد و یا اینکه به مجنی علیه آسیب جسمی و حیثیتی وارد شده باشد و یا به کمک وسایل نقلیه اقدام به ربودن شخص شده باشد، مجرم به اشد مجازات یعنی پانزده سال یا بیشتر محکوم خواهد شد.
اثبات جرم آدم ربایی
اثبات جرم آدم ربایی در ابعاد مختلفی قابل پیگیری و بررسی خواهد بود. زمانی که عمل آدم ربایی انجام می شود طبعا تبعاتی به دنبال خواهد شد و ناپدید شدن شخص از این پیامد ها می باشد. ربودن یا آدم ربایی به معنی به زور و اجبار و تهدید شخصی را به جایی بردن که مجنی علیه خواهان نیست پس بعد قانونی این جرم از این لحاظ اثبات خواهد شد. گاهی شاکی مدعی آدم ربایی طفل خود توسط مادر می شود اما در زمان اثبات آن مشخص می شود مادر طبق قانون اجازه دیدن و بردن طفل را به منزل خود دارد و یا مواردی اینچنینی که فقط ادعای شاکی مبنی بر وقوع جرم آدم ربایی منشا قانونی نخواهد داشت باید ابتدا جرم از سوی مراجع ذی ربط اثبات شود سپس به اعمال مجازات آن پرداخته شود. ربودن افراد و خواستن مطالبات مادی بعد مادی این موضوع برای اثبات وقوع جرم است. همچنین مجرم با قصد و نیتی این عمل مجرمانه را انجام خواهد داد و زمانی که قصد او برای مراجع مشخص شود از لحاظ روانی و بعد معنوی قابل اثبات خواهد بود.
شروع به آدم ربایی
گاهی عمل یا جرم آدم ربایی به صورت فوق الذکر صورت نگرفته است اما اقدام به این کار به معنی شروع آدم ربایی است که در دادگاه و مرجع قانونی چنانچه شروع به آدم ربایی اثبات شود جرم محسوب می شود و مجازات خود را طبق قانون خواهد داشت. منظور از شروع آدم ربایی این است که زمانی شخص برای انجام این عمل کاری را شروع می کند و از شروع جرم تا امتداد آن جرم محسوب می شود. مثلا زمانی که شخصی را به زور سوار اتومبیل می کنند این عمل شروع فعل مجرمانه است و یا چنانچه شخص ربوده شده به عنوان مسافر سوار ماشینی شود و راننده در مسیر مد نظر وی حرکت کند سپس در نیمه راه مسیر را منحرف نماید از زمان منحرف شدن مسیر اتومبیل شروع به آدم ربایی محسوب می شود. طبق قانون شروع به آدم ربایی حتی اگر نهایتا به آدم ربایی منجر نشود جرم محسوب می شود و در قانون دارای مجازات مشخص شده ای است.
معاونت در جرم آدم ربایی
زمانی که مجرمی یا مجرمانی اقدام به آدم ربایی می کنند و جرم آدم ربایی را مرتکب می شوند با کمک افرادی این عمل را انجام می دهند. چنانچه افرادی به زور یا تهدید و تطمیع و یا به خواسته خود و ترغیب و تحریک یا به صورت ناآگاهانه یا آگاهانه به شخص آدم ربا در وقوع جرم مساعدت و یاری برساند طبق ماده ۴۳ قانون مدنی معاون در جرم محسوب می شود و طبق قانون مجازات تعزیری برای وی در نظر گرفته خواهد شد.
جرم آدم ربایی (1)
مشارکت در جرم آدم ربایی
طبق ماده ۱۲۵ قانون زمانی که کسی با اشخاصی یا شخصی دیگر دست به انجام عمل و جرم آدم ربایی بزند و آگاهانه و با علم به جرم بودن این عمل آن کار را انجام دهد و جرم واقع شده مستند به اعمال همه اشخاص شریک در جرم باشد خواه رفتار یکی از آنها برای وقوع جرم کافی باشد و یا نباشد و یا اثر کار هر یک با یکدیگر متفاوت باشد یا مساوی، شریک در جرم محسوب خواهد شد و مجازات او به مانند فاعل مستقل جرم است.
مجازات جرم آدم ربایی طبق قانون
همانطور که گفته شد طبق ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی مجازات جرم آدم ربایی از ۵ تا ۱۵ سال حبس می باشد. چنانچه سن مجنی علیه کمتر از ۱۵ سال تمام باشد و یا نوزاد باشد یا آسیب جسمی و حیثیتی به شخص وارد شود و یا آسیب های روحی و روانی جبران ناپذیر به مجنی علیه وارد شود و از ربودن وی از وسایل نقلیه استفاده شود مجرم به اشد مجازات محکوم خواهد شد. همچنین طبق تعاریف شروع به عمل آدم ربایی دارای مجازاتی است که طبق تبصره ماده ۶۲۱ در قانون مجازات شروع به آدم ربایی سه سال تا پنج سال حبس است.
همچنین مجازات معاونت در جرم طبق ماده ۷۲۶ قانون مجازات اسلامی محکوم به پنج سال خواهد بود و برای نوزاد ربایی باید متحمل شش ماه حبس شود. و مجازات مشارکت در آدم ربایی نیز مانند معاونت در آدم ربایی طبق ماده ۷۲۶ قانون محکومیت اعمال خواهد شد. همچنین طبق ماده ۶۲۳ قانون مجازات اسلامی ربودن نوزاد تازه به دنیا آمده یا تعویض کردن آن با طفل دیگر و نشان دادن به مادر به جای نوزاد خود آدم ربایی محسوب می شود و مجازات آن بین ۶ ماه تا سه سال حبس است.
